Bron: Freedom Flotilla Missions Will Continue ‘Until Palestine Is Free’
Consortium News, 14 september 2018
De gewaagde reis van de Freedom Flotilla Coalition in 2018 liet de Palestijnen en de wereld dromen van vrede, waardigheid en vrijheid voor iedereen. Nu moeten we blijven werken aan de opbouw van een cultuur van geweldloosheid, schrijft Elizabeth Murray.
Door Elizabeth Murray
Wat is de volgende stap voor de Freedom Flotilla-coalitie van 2018?
In augustus keerden de bemanning en passagiers van de Freedom Flotilla schepen, Al Awda en Freedom, terug naar hun thuisland nadat ze door Israëlische commando’s waren gekaapt, verhoord en gevangengezet. De uitkomst kan een anticlimax zijn gebleken, omdat veel aanhangers hadden gehoopt op een triomfantelijke aankomst door de vlootschepen in de haven van Gaza en een doorbreking van de illegale 12-jarige land- en zeeblokkade van Israël van de kleine Palestijnse enclave.
Maar in veel opzichten heeft de Freedom Flotilla-missie van 2018 haar doelen bereikt, namelijk het uitdagen van de Israëlische blokkade van Gaza, het publiek bewust maken van de blokkade en andere mensenrechtenschendingen en de bevolking van Gaza laten weten dat ze niet alleen zijn.
Indien de vlootschepen ongehinderd Gaza hadden kunnen bereiken, zou het natuurlijk een opmerkelijke prestatie zijn geweest en de eerste keer dat de blokkade sinds tien jaar tijd werd doorbroken.
Toen, in augustus 2008, zeilden twee boten met internationale solidariteitsactivisten de kust van Gaza binnen voor een heldenontvangst van de lokale bevolking, inclusief kinderen, die uitzwommen om hen te begroeten. Het was een dramatische vertoning van solidariteit tussen mensen tegenover de illegale Israëlische blokkade.
Hun aankomst in Gaza was gedenkwaardig en emotioneel en toonde het volk van Gaza dat zijn benarde situatie – en de criminele blokkade van Israël – voor de wereld niet onopgemerkt was gebleven. Israël heeft in de 10 jaar daarna blijk gegeven van grote vastbeslotenheid om te voorkomen dat zo’n vertoon van menselijkheid en solidariteit zich ooit zal herhalen – zelfs ten koste van onschuldige levens.
Sindsdien heeft Israël soortgelijke solidariteitsschepen geblokkeerd voor aankomst in Gaza, hetzij door ze te kapen in internationale wateren (zoals dit jaar plaatsvond) of door andere regeringen onder druk te zetten om de schepen vast te houden, zoals toen de Griekse regering onder bedreiging van gewapende macht, de naar Gaza op weg zijnde Audacity of Hope dwong terug te keren naar de haven, na haar vertrek uit Athene.
Een uitdaging voor Israël
In 2010 gingen zwaarbewapende Israëlische commando’s aan boord van het naar de Gazastrook varende cruiseschip Mavi Marmara, waarbij vele passagiers werden aangevallen en gewond en negen van hen werden gedood, waaronder een Amerikaanse staatsburger. Ondanks de duidelijke doodsbedreiging vanuit Israël blijven de Freedom Flotilla boten, inclusief de Estelle in 2012 en de Marianne in 2015, een uitdaging tonen aan de Israëlische blokkade.
Het Freedom Flotilla-fenomeen maakt duidelijk dat het momentum, doorzettingsvermogen en uithoudingsvermogen van de beweging weinig te maken hebben met de daadwerkelijke fysieke aankomst in Gaza en meer met andere minder tastbare aspecten van de reis.
De feitelijke daad van het uitdagen van Israels illegale land- en zeeblokkade van de Gazastrook is op zichzelf een moedige en zelfs revolutionaire verklaring van de noodzaak om Israël onder internationaal recht aansprakelijk te stellen voor zijn schendingen van de mensenrechten. Deze herhaalde, op zee gebaseerde uitdagingen voor de Israëlische straffeloosheid hebben internationale aandacht en bewondering van het gewone publiek opgeleverd, vooral met het oog op de onwil van regeringen om de 70 jaar durende onderdrukking en bezetting van het Palestijnse volk door Israël te onderkennen en te confronteren.
Wanneer zal Gaza vrij zijn? (freegazaorg / Wikimedia)
De internationale samenstelling van de Freedom Flotilla – met bemanning en afgevaardigden van verschillende nationaliteiten (waaronder Nieuw-Zeeland, Maleisië, Australië, Canada, First Nations, Spanje, Israël, Verenigde Staten, Noorwegen, Zweden, enzovoort) heeft de Palestijnen in de diaspora en in hun thuisland geïnspireerd en gestimuleerd . Ze beseffen dat deze kleine groep activisten die bereid is om een significant collectief risico te lopen om de situatie van de Palestijnen te benadrukken en de stilte te doorbreken, veel mensen vertegenwoordigt.
Palestijnen hebben gereageerd door zelf moedige geweldloze acties op touw te zetten, zoals de recente reeks flottila’s vanuit de Gazastrook naar de zee om de zeeblokkade uit te dagen en te protesteren tegen de willekeurige visserijbeperkingen van Israël en willekeurige terroristische aanslagen tegen vissers, die routinematig worden lastiggevallen en beschoten terwijl ze proberen te vissen en van wie de vissersboten beschoten of in beslag worden genomen. Diaspora-Palestijnen kwamen in groten getale opdagen om de Freedom Flotilla te begroeten, te vieren en te verwelkomen in elke aanloophaven.
United Against Inhumanity
De betrokkenheid van de Freedom Flotilla bij lokale gemeenschapsorganisaties, media-interviews, interactie met het publiek door middel van boottochten en persoonlijke gesprekken hebben de situatie in Gaza duidelijk gemaakt en de buitenwereld eraan herinnerd dat de inwoners van Gaza geen bewegingsvrijheid hebben en dat herhaalde, massale Israëlische luchtaanvallen het elektriciteitsnet hebben uitgeschakeld, de rioolwaterzuiveringsinstallatie hebben vernietigd en 98 procent van het water ondrinkbaar hebben gemaakt.
Ondertussen verhindert de blokkade de binnenkomst van essentieel voedsel, medicijnen en bouwmaterialen, waardoor Gazanen worden verhinderd hun vernietigde huizen en infrastructuur te herstellen of repareren.
Vrijheids-Flotilla-afgevaardigden werden ge-eerd tijdens de zittingen van het parlement en werden verwelkomd door lokale hoogwaardigheidsbekleders en overheidsfunctionarissen in verschillende steden langs hun route, waardoor de bekendheid met het Palestijnse lijden onder de Israëlische blokkade werd vergroot. Als gevolg daarvan verdiende de Vrijheidsvloot expliciete politieke steun voor hun anti-blokkade-missie van de Spaanse gemeente Asturias-Gijon en van andere politieke grassroots organisaties.
Een aantal Freedom Flotilla-deelnemers hebben verklaringen in de media afgelegd, waarin de mishandeling door hun Israëlische ontvoerders wordt beschreven, inclusief dit stuk van de in het Verenigd Koninkrijk gevestigde Al Awda deelnemer en orthopedisch chirurg Dr. Swee Ang. Deze rapportage heeft het publiek in hun eigen land verontwaardigd en het verdubbelde de vastberadenheid van veel organisaties om de boycot-, desinvesterings- en sanctiebeweging (BDS) te bevorderen.
Roger Waters, de muzikant van de roemruchte Pink Floyd en een actief voorstander van BDS, nodigde onlangs een aantal Freedom Flotilla-bemanningsleden uit voor zijn augustusconcert in Oslo en honoreerde hen publiekelijk als zijn ‘helden’.
Inderdaad, in het spoor van de Freedom Flotilla-actie, heeft de BDS-beweging een aantal opmerkelijke successen gezien. Ten minste 15 internationale bands en artiesten hebben zich teruggetrokken uit een Israëlisch muziekfestival. Zes van de 11 uitgenodigde sprekers hebben ook bevestigd dat ze zich terugtrekken uit een wetenschappelijk forum aan de Ariel University, die is gebouwd in een Israëlische nederzetting op bezet Palestijns land. Palestijnse geleerden hadden sprekers opgeroepen zich terug te trekken, verwijzend naar Israëlische reisbeperkingen voor Palestijnse academici. Terwijl Israëlische misdaden tegen Palestijnen ongehinderd doorgaan, bouwen deze ontwikkelingen voort op de internationale verontwaardiging.
Tegelijkertijd viel de geweldloze uitdaging van de Freedom Flotilla op de Israëlische blokkade samen met het (nog steeds lopende) wekelijkse protest van de Gazanen, bekend als de Grote mars van Terugkeer. Tijdens deze vreedzame actie – waarbij ongewapende Palestijnen hun rechten op vrijheid en vrijheid naar voren brachten – hebben Israëlische sluipschutters burgers van alle leeftijden beschoten en gedood, waaronder kinderen, vrouwen en medische hulpverleners. Slachtoffers zijn nu in de duizenden. Beelden van de slachtoffers van Israëlisch geweld hebben uitingen van walging en verontwaardiging jegens Israël uitgelokt, evenals sympathie en steun voor de bevrijding van Palestina
Palestijnen een stem geven
Dit zijn de wreedheden die leden van de Freedom Flotilla hebben bewogen hun eigen leven te riskeren om iets te veranderen.
Eerste stuurman Charlie Andreasson, een roodharige, blauwogige Zweed, legt uit: “Alles wat ik heb geleden door toedoen van de Israëli’s is niets vergeleken bij wat de Palestijnen lijden.”
Gevraagd waarom dit zijn derde Freedom Flotilla-missie was (hij was aan boord van de Estelle en Marianne), zei Andreasson: “Ik heb blauwe ogen en een witte huid. Ik kan ze beter maar nuttig gebruiken.” Daarmee zinspeelde hij op een besef dat vanwege zijn ras en nationaliteit, elk leed dat hij zou ondergaan, internationale media-aandacht zou krijgen, in tegenstelling tot het lijden van de gewone inwoners van Gaza, wiens dagelijkse tragedies en vernederingen grotendeels verzwegen worden in de meeste westerse nieuwsdiensten.
Andreasson merkte op dat historisch gezien, veranderingen niet tot stand worden gebracht door regeringen, maar door gewone mensen “die genoeg hebben gehad” en die “verenigd opstaan tegen onrecht”. Hij noemt als voorbeelden de Amerikaanse burgerrechtenbeweging, vrouwenrechten, de val van de apartheid regime in Zuid-Afrika, en de rechten van LGBT-personen.
“Dus ik geloof dat we onze energie verspillen wanneer we keer op keer eisen dat onze regeringen actie moeten ondernemen in plaats van mensen wereldwijd te verenigen” zei hij. “Dat is de reden waarom we niet met onze kont van de bank moeten blijven zitten, maar iets moeten veranderen. We willen tenslotte in de spiegel naar onszelf kunnen kijken zonder ons ervoor te schamen dat we niets hebben gedaan.”
Andreasson richtte zich tot degenen die misschien niet in zijn voor een zeereis naar Gaza: “Je hoeft niet met de Freedom Flotilla te varen, je hoeft je leven niet te riskeren of een tijd vrijaf te nemen – het kan genoeg zijn om te weigeren Israëlische producten te kopen.”
Divina Levrini, een passagier aan boord van de Al Awda, die ook uit Zweden komt en, zoals Andreasson, een veteraan was van eerdere Freedom Flotilla-reizen, zei dat ze sinds haar tienerjaren voor de Palestijnse zaak heeft gewerkt. Het was “een natuurlijke zaak” voor haar “om te gaan en te proberen een einde te maken aan de blokkade”, omdat ze er al jarenlang met anderen over sprak. “Als er westerlingen nodig zijn om de Palestijnen een stem te geven, het zij zo,” zei ze.
Levrini is van menig dat de Flotilla “een verschil maakte.” Naast de “zeer belangrijke” publiciteit in de media, hielp de flotilla-missie ook politieke verandering teweeg te brengen, zei ze. “Gedurende de tweeëneenhalve maand reisde het flotielje van haven naar haven, we dwongen politici feitelijk om te handelen,” zei ze, een gedeeltelijke verwijzing naar Navarra, de eerste Spaanse staat die daardoor een BDS-resolutie aannam.
Verwijzend naar de verschrikkelijke VN-waarschuwing dat Gaza in twee jaar ‘onbewoonbaar’ zou zijn, verklaarde Levrini dat Gaza politieke verandering nodig heeft. “Ze hebben die verandering nu nodig. We moeten een geweldige stap zetten om iets te veranderen.”
Op de vraag welk bericht ze naar Israël zou sturen, verklaarde Levrini, die tijdens haar opsluiting in Israël kortstondig in hongerstaking ging om te protesteren tegen de omstandigheden in de gevangenissen: “Mijn enige boodschap aan Israël is een moedige. De schepen zullen blijven varen totdat Palestina vrij is van Israëlische terreur.”
Recht op een rechtvaardige toekomst
Voordat we in de richting van echte gerechtigheid in Gaza kunnen gaan, moeten meer mensen de bestaande onrechtvaardigheid onderkennen.
Op 29 juli omringden kanonneerboten van de Israëlische marine de Al Awda toen deze met 22 passagiers en bemanningsleden aan boord de haven van de Gazastrook naderde (vijf dagen later volgde de Freedom met 12 aan boord). Gemaskerde commando’s gewapend met machinegeweren kwamen aan boord van het schip en teaserden en mishandelden meerdere passagiers en bemanningsleden gewelddadig, waaronder de kapitein van het schip, de Noorse Herman Reksten. Ze deden dit ondanks dat ze er door Al Awda bemanningslid Mikkel Gruener via de radio herhaaldelijk op gewezen werden, dat de Al Awda in internationale wateren was en dat ze geen problemen met Israël wilden.
De Israëliërs schenen een speciale minachting te hebben voor de grotendeels Noorse bemanning. Ze hebben hen niet alleen fysiek aangevallen, maar hebben ook de Noorse vlag gescheurd en met de voeten vertrapt, daarmee de bemanningsleden ernstig beledigend, die erin slaagden de vlag te redden.
Zowel de Al Awda als de andere boten werden gekocht, gerenoveerd en uitgerust met behulp van de particuliere donaties van Freedom Flotilla aanhangers van over de hele wereld. Ze zouden aan de vissers van Gaza worden overgedragen als een geschenk van vriendschap en solidariteit van de internationale zeevarenden. In plaats daarvan heeft Israël ze geconfisqueerd en de persoonlijke bezittingen van de passagier en de bemanning op beide flotillaschepen gestolen – laptops, camera-apparatuur, horloges, creditcards, mobiele telefoons, kleding en contanten.
“Ze hebben alles gestolen,” zei Levrini, die tot tranen toe was bedrukt nadat zij er van getuige was geweest, dat Israëlische commando’s de aanvoerder van de Al Awda, Reksten, woest sloegen en vervolgens dreigden te executeren. Eerste stuurman Andreasson tweette dat Israël “onze privé bezittingen heeft gestolen” en voegde eraan toe: “We hebben opnieuw ervaren hoe het is om Palestijn te zijn.”
Drie Nobelprijswinnaars, van links, Mairead Maguire (Noord-Ierland) Shirin Ebadi (Iran) en Tawakkol Karman (Jemen) in Bangladesh in maart 2018. (Nashirul Islam / Wikimedia)
Misschien wel het ergste van alles is de nalatigheid van het Israëlische leger tot nu toe, om 114 dozen met medische benodigdheden vrij te geven – inclusief medisch gaas en hechtingen voor het gezondheidsstelsel van Gaza – die net vóór het laatste deel van de reis op de Al Awda waren geladen. De zending medische hulp moest voorzien in de noodzakelijke medische benodigdheden en uitrusting voor een bevolking die gebombardeerd en genadeloos beschoten wordt, vooral nu de wekelijkse Great March of Return demonstraties in het niemandsland tussen Gaza en Israël worden voortgezet. Een petitie circuleert om te eisen dat de medische materialen in Gaza worden afgeleverd.
De passagiers en bemanning van de Freedom Flotilla-boten zijn bevoorrechte mensen. We kunnen vrij reizen en hebben niet te maken met onophoudelijke Israëlische repressie, geweld en vernedering. We weten dat onze ervaring niet te vergelijken is met wat de mensen die in Gaza leven gedwongen worden te verduren onder het verstikkende onderdrukkingsjuk van Israël.
Maar de gedurfde reis van de Freedom Flotilla Coalition liet de Palestijnen en de wereld dromen – dromen over een dag waarop mensen van de wereld zich verenigen met zoveel passie voor gerechtigheid en mensenrechten dat barrières en obstakels wegvallen, en vrede, waardigheid en vrijheid voor iedereen mogelijk zal zijn.
Het gevoel van allen die deelnamen aan de reis van de Freedom Flotilla – passagiers, bemanning en de ondersteunende teams op het land – kan het beste worden samengevat met de woorden van de Ierse Nobelprijs voor de vrede ontvanger Mairead Maguire, een veteraan van veel solidariteits bootreizen naar Gaza (een van de Freedom Flotilla-schepen van 2018 is naar haar genoemd), die de uitdaging die voor de boeg ligt begrijpt.
“Ik geloof, met Gandhi, dat we terwille van de mensheid een vindingrijke sprong moeten maken naar een fris en genereus idealisme – dat we deze oude wijsheid van geweldloosheid moeten vernieuwen, om naar een ontwapende wereld te streven en een cultuur van geweldloosheid te scheppen.”
Elizabeth Murray was Deputy National Intelligence Officer voor het Nabije Oosten in de National Intelligence Council voordat ze met pensioen ging na een carrière van 27 jaar in de Amerikaanse overheid, waar ze zich specialiseerde in politieke en media-analyses in het Midden-Oosten. Ze is lid van Veteran Intelligence Professionals for Sanity (VIPS). Murray was afgevaardigde in de eerste etappe van de Freedom Flotilla van dit jaar.
Freedom Flotilla Missions Will Continue ‘Until Palestine Is Free’
